Artboard-66
Slide background
Slide background

(Τελείται το βράδυ, μετά το δείπνο και πριν το νυκτερινό ύπνο.)

Ες το νομα το Πατρός κα το Υο κα το γίου Πνεύματος. μήν.

Δόξα Σοι, Θεός μν, δόξα Σοι.

Βασιλε οράνιε, Παράκλητε, τ Πνεμα τς ληθείας, πανταχο παρν κα τ πάντα πληρν, θησαυρς τν γαθν κα ζως χορηγός, λθ κα σκήνωσον ν μν, κα καθάρισον μς π πάσης κηλδος, κα σσον, γαθέ, τς ψυχς μν. μήν.

Το Τρισάγιον

γιος Θεός, γιος σχυρός, γιος θάνατος, λέησον μς (κ γ´).

Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Παναγία Τριάς, λέησον μς.
Κύριε, λάσθητι τας μαρτίαις μν.
Δέσποτα, συγχώρησον τς νομίας μν.
γιε, πίσκεψαι κα ασαι τς σθενείας μν,
νεκεν το νόματός σου.

Κύριε, λέησον (κ γ´).

Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Πάτερ μν ν τος ορανος, γιασθήτω τ νομά σου.
λθέτω βασιλεία σου.
Γενηθήτω τ θέλημά σου, ς ν οραν, κα π τς γς.
Τν ρτον μν τν πιούσιον δς μν σήμερον.
Κα φες μν τ φειλήματα μν, ς κα μες φίεμεν τος φειλέταις μν.
Κα μ εσενέγκς μς ες πειρασμόν, λλ ῥῦσαι μς π το πονηρο. μήν.

Κύριε, λέησον (κ γ´).

Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Δετε, προσκυνήσωμεν κα προσπέσωμεν τ βασιλε μν Θε.

Δετε, προσκυνήσωμεν κα προσπέσωμεν Χριστ, τ βασιλε μν Θε.

Δετε, προσκυνήσωμεν κα προσπέσωμεν ατ Χριστ, τ βασιλε κα Θε μν.

Ψαλμός ν” (50)

λέησόν με Θεός, κατ τ μέγα λεός Σου·
κα κατ τ πλθος τν οκτιρμν Σου ξάλειψον τ νόμημά μου.
π πλεον πλνόν με π τς νομίας μου κα π τς μαρτίας μου καθάρισόν με.
τι τν νομίαν μου γ γινώσκω κα μαρτία μου νώπιόν μου στ δι παντός.
Σο μόν μαρτον κα τ πονηρν νώπιόν Σου ποίησα,
πως ν δικαιωθς ν τος λόγοις Σου κα νικήσς ν τ κρίνεσθαί Σε.
δο γρ ν νομίαις συνελήφθην κα ν μαρτίαις κίσσησέ με μήτηρ μου.
δο γρ λήθειαν γάπησας τ δηλα κα τ κρύφια τς σοφίας Σου δήλωσάς μοι.
αντιες με σσώπ κα καθαρισθήσομαι·
πλυνες με κα πρ χιόνα λευκανθήσομαι.
κουτιες μοι γαλλίασιν κα εφροσύνην, γαλλιάσονται στέα τεταπεινωμένα.
πόστρεψον τ πρόσωπόν Σου π τν μαρτιν μου
κα πάσας τς νομίας μου ξάλειψον.
Καρδίαν καθαρν κτίσον ν μοί, Θεός, κα πνεμα εθς γκαίνισον ν τος γκάτοις μου.
Μ ποῤῥίψς με π το προσώπου Σου κα τ Πνεμά Σου τ γιον μ ντανέλς π᾿ μο.
πόδος μοι τν γαλλίασιν το σωτηρίου Σου κα πνεύματι γεμονικ στήριξόν με.
Διδάξω νόμους τς δούς Σου κα σεβες π Σ πιστρέψουσι.
Ῥῦσαί με ξ αμάτων, Θεός, Θες τς σωτηρίας μου· γαλλιάσεται γλσσά μου τν δικαιοσύνην Σου.
Κύριε, τ χείλη μου νοίξεις κα τ στόμα μου ναγγελε τν ανεσίν Σου.
τι, ε θέλησας θυσίαν, δωκα ν· λοκαυτώματα οκ εδοκήσεις.
Θυσία τ Θε πνεμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην κα τεταπεινωμένην Θες οκ ξουδενώσει.
γάθυνον, Κύριε, ν τ εδοκί Σου τν Σιν κα οκοδομηθήτω τ τείχη Ιερουσαλήμ.
Τότε εδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ναφορν κα λοκαυτώματα τότε νοίσουσιν π τ θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Ψαλμός ξθ” (69)

Θεός, ες τν βοήθειάν μου πρόσχες.
Κύριε, ες τ βοηθσαί μοι σπεσον.
Ασχυνθήτωσαν κα ντραπήτωσαν ο ζητοντες τν ψυχήν μου.
ποστραφήτωσαν ες τ πίσω κα καταισχυνθήτωσαν ο βουλόμενοί μου κακά.
ποστραφήτωσαν παραυτίκα ασχυνόμενοι ο λέγοντές μοι· Εγε, εγε.
γαλλιάσθωσαν κα εφρανθήτωσαν π Σο πάντες ο ζητοντές Σε, Θεός κα λεγέτωσαν διαπαντός·
Μεγαλυνθήτω Κύριος· ο γαπντες τ σωτήριόν Σου.
γ δ πτωχός εμι κα πένης· Θεός, βοήθησόν μοι.
Βοηθός μου κα ύστης μου ε Σύ, Κύριε· μ χρονίσς.

Ψαλμός ρμβ” (142)

Κύριε, εσάκουσον τς προσευχς μου, νώτισαι τν δέησίν μου ν τ ληθεί Σου, εσάκουσόν μου ν τ δικαιοσύν Σου.
Κα μ εσέλθς ες κρίσιν μετ το δούλου Σου τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν Σου πς ζν.
τι κατεδίωξεν χθρς τν ψυχήν μου, ταπείνωσεν ες γν τν ζωήν μου.
κάθισέ με ν σκοτεινος, ς νεκρος αἰῶνος,
κα κηδίασεν π᾿ μ τ πνεμά μου, ν μο ταράχθη καρδία μου.
μνήσθην μερν ρχαίων, μελέτησα ν πσι τος ργοις Σου,
ν ποιήμασι τν χειρν Σου μελέτων.
Διεπέτασα πρς Σ τς χεράς μου· ψυχή μου ς γ νυδρός σοι.
Ταχ εσάκουσόν μου, Κύριε, ξέλιπε τ πνεμά μου.
Μ ποστρέψς τ πρόσωπόν Σου π᾿ μο κα μοιωθήσομαι τος καταβαίνουσιν ες λάκκον.
κουστν ποίησόν μοι τ πρω τ λεός Σου, τι π Σο λπισα.
Γνώρισόν μοι, Κύριε, δόν, ν πορεύσομαι,
τι πρς Σ ρα τν ψυχήν μου.
ξελο με κ τν χθρν μου, Κύριε· πρς Σ κατέφυγον,
δίδαξόν με το ποιεν τ θέλημά Σου, τι Σ ε Θεός μου.
Τ Πνεμά Σου τ γαθν δηγήσει με ν γ εθεί·
νεκεν το νόματός Σου, Κύριε, ζήσεις με.
ν τ δικαιοσύν Σου ξάξεις κ θλίψεως τν ψυχήν μου
κα ν τ λέει Σου ξολοθρεύσεις τος χθρούς μου.
Κα πολες πάντας τος θλίβοντας τν ψυχήν μου,
τι γ δολός Σού εμι.

Μικρά Δοξολογία

Δόξα ν ψίστοις Θε κα π γς ερήνη, ν νθρώποις εδοκία.
μνομέν Σε,
ελογομέν Σε,
προσκυνομέν Σε,
δοξολογομέν Σε,
εχαριστομέν Σοι,
δι τν μεγάλην Σου δόξαν.
Κύριε Βασιλε, πουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ·
Κύριε Υἱὲ μονογενές, ησο Χριστέ, κα γιον Πνεμα.
Κύριε Θεός, μνς το Θεο, Υἱὸς το Πατρός,
αρων τν μαρτίαν το κόσμου,
λέησον μς αρων τς μαρτίας το κόσμου.
Πρόσδεξαι τν δέησιν μν,
καθήμενος ν δεξι το Πατρός, κα λέησον μς.
τι Σ ε μόνος γιος, Σ ε μόνος Κύριος,
ησος Χριστός, ες δόξαν Θεο Πατρός. μήν.

Καθ” κάστην μέραν ελογήσω Σε κα ανέσω τ νομά Σου ες τν αἰῶνα κα ες τν αἰῶνα το αἰῶνος.
Κύριε, καταφυγ γενήθης μν ν γενε κα γενε.
γ επα· Κύριε, λέησόν με, ασαι τν ψυχήν μου, τι μαρτόν Σοι.
Κύριε, πρς Σ κατέφυγον·
δίδαξόν με το ποιεν τ θέλημά Σου, τι Σ ε Θεός μου.
τι παρ Σο πηγ ζως· ν τ φωτί Σου ψόμεθα φς.
Παράτεινον τ λεός Σου τος γινώσκουσί Σε.
Καταξίωσον, Κύριε, ν τ νυκτ ταύτ,
ναμαρτήτους φυλαχθναι μς.
Ελογητς ε, Κύριε, Θες τν Πατέρων μν, κα ανετν κα δεδοξασμένον τ νομά Σου ες τος αἰῶνας. μήν.

Γένοιτο, Κύριε, τ λεός Σου φ” μς, καθάπερ λπίσαμεν πί Σέ.
Ελογητς ε, Κύριε, δίδαξόν με τ δικαιώματά Σου.
Ελογητς ε, Δέσποτα, συνέτισόν με τ δικαιώματά Σου.
Ελογητς ε, γιε, φώτισόν με ν τος δικαιώμασί Σου.
Κύριε, τ λεός Σου ες τν αἰῶνα· τ ργα τν χειρν Σου μ παρίδς.
Σο πρέπει ανος,
Σο πρέπει μνος,
Σο δόξα πρέπει τ Πατρ κα τ Υἱῷ κα τ γί Πνεύματι,
νν κα εί, κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Τ Σύμβολον τς Πίστεως

Πιστεύω ες να Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πάντων κα οράτων.

Κα ες να Κύριον ησον Χριστόν, τν Υἱὸν το Θεο τν μονογεν, τν κ το Πατρς γεννηθέντα πρ πάντων τν αώνων· φς κ φωτός, Θεν ληθινν κ Θεο ληθινο, γεννηθέντα ο ποιηθέντα, μοούσιον τ Πατρί, δι᾿ ο τ πάντα γένετο.

Τν δι᾿ μς τος νθρώπους κα δι τν μετέραν σωτηρίαν κατελθόντα κ τν ορανν κα σαρκωθέντα κ Πνεύματος γίου κα Μαρίας τς Παρθένου κα νανθρωπήσαντα.

Σταυρωθέντα τε πρ μν π Ποντίου Πιλάτου, κα παθόντα, κα ταφέντα.

Κα ναστάντα τ τρίτ μέρ, κατ τς Γραφάς.

Κα νελθόντα ες τος ορανούς, κα καθεζόμενον κ δεξιν το Πατρός.

Κα πάλιν ρχόμενον μετ δόξης κρναι ζντας κα νεκρούς, ο τς βασιλείας οκ σται τέλος.

Κα ες τ Πνεμα τ γιον, τ κύριον, τ ζωοποιόν, τ κ το Πατρς κπορευόμενον, τ σν Πατρί κα Υἱῷ συμπροσκυνούμενον κα συνδοξαζόμενον, τ λαλσαν δι τν προφητν.

Ες μίαν, γίαν, καθολικν κα ποστολικν κκλησίαν.

μολογ ν βάπτισμα ες φεσιν μαρτιν.

Προσδοκ νάστασιν νεκρν.

Κα ζων το μέλλοντος αἰῶνος. μήν.

ξιόν στιν, ς ληθς, μακαρίζειν Σε τν Θεοτόκον, τν ειμακάριστον κα παναμώμητον κα Μητέρα το Θεο μν.
Τν τιμιωτέραν τν Χερουβεμ κα νδοξοτέραν συγκρίτως τν Σεραφείμ, τν διαφθόρως Θεν Λόγον τεκοσαν, τν ντως Θεοτόκον, σ μεγαλύνομεν.

Image
© Copyright 2023 Αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Κανάκης Back To Top